Mag ik u even voorstellen:

Pieter Borst, een autodidact. Zijn leraren waren strips, cartoons, graffiti maar ook de Renaissance, art deco en Japanse illustraties. Zijn muze is, het ervaren en erkennen van emoties. Emoties die beleeft worden door het leven te leven, maar ook de emoties als gevolg van de acties van derde.

Door te schilderen kunnen die emoties erkend worden en de acties doorzien, met als gevolg dat de achterliggende motivaties en of gevolgen daarvan zichtbaar worden.

Het schilderen is een zoektocht naar wat je bent en wie je mag zijn. Een acceptatie van wat is en wat was, maatschappelijk en persoonlijk. De verwerking van trauma’s en het omhelzen van het leven. Een zoektocht naar de relatie tussen: maatschappij & openheid, verstand & emotie, spiritualiteit & het aardse, eerlijkheid naar jezelf en de wereld.

Kort gezegd: De schilderijen zijn een spiegel van zijn leven, gedachte en gevoelens gegoten in een pop surrealistisch stijl.

UK:

Pieter Borst, A self-taught painter. Learned to paint by living his life, being curious and looking at all things around him. His teachers where comics, cartoons, graffiti but he was also inspired by the renaissance, art deco and japanese illustrations. Painting is his way of dealing with everyday life, stress, the past, the present, emotions, beauty etc.

The recurring theme is the relationship between the society and frankness, Mind and soul. Mainly it’s about being honest to yourself and to the world. It’s his way to discover, who you are, who you’re supposed to be, who you can be and who you allow yourself to be. It is about accepting the past and the consequences of it. Know your past but don’t let it determin your future and above all learn to embrace live.